ਕੁਝ ਤਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਪਰਦਾਦਾਰੀ ਹੈ

ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੰਸਦ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿਚ ਹੋਈ ਧੱਕਾ-ਮੁੱਕੀ ਵਿਚ ਦੋ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਸੱਟਾਂ ਮਾਰਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਦੇ ਨੇਤਾ ’ਤੇ ਸੀ ਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ‘ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਰੀਜ਼’ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਹੋਇਆ।

ਪਾਰਟੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਏ ਕਿ ਹਸਪਤਾਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਪਾਰਟੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਇਹ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਾਸ਼ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜ਼ਖਮੀ ਹੁੰਦਾ। 3-4 ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦਾ ਯੁੱਗ ਯਾਦ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਖਪਤਕਾਰਵਾਦ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ ’ਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਬਿਸਕੁਟ ਅਤੇ ਡਬਲ ਰੋਟੀ ਵਰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਆਮ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਮੌਕੇ ’ਤੇ ਹੀ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਜੇਕਰ ਘਰ ਦਾ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਸਕੁੱਟ ਜਾਂ ਡਬਲ ਰੋਟੀ ਵਰਗੀ ਕੋਈ ਹਲਕੀ ਚੀਜ਼ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਘਰ ਦੇ ਦੂਜੇ ਬੱਚੇ ਵੀ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਖਾਰ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਵੀ ਬਿਸਕੁੱਟ ਖਾਣ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ। ਦੋਵਾਂ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦੇਖ ਕੇ, ਦੂਸਰੇ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸਨ, ‘ਜ਼ਖਮੀ ਠੀਕ ਹਨ’।

ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਅਹੁਦੇ ’ਤੇ ਬੈਠੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬੀਮਾਰੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਦੀ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ-ਗਿੱਛ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਨਾਂ ’ਤੇ ਅਹੁਦਾ ਛੱਡਣ ਲਈ ਇੰਨੀਆਂ ਸ਼ੁੱਭਕਾਮਨਾਵਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਬੀਮਾਰੀ ਇਕ ਚੰਗੀ ਚੀਜ਼ ਬਣ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ੀਰੋ ਹੋਣ ਵਰਗਾ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਇੰਨਾ ਅਣਗੌਲੇ ਹੋ ਕੇ ਚੰਗੇ ਭਲੇ ਤੰਦਰੁਸਤ ਆਦਮੀ ਦੀ ਸਿਹਤ ਵਿਗੜ ਜਾਏ।

ਜਗਦੀਪ ਧਨਖੜ ਰਾਹੀਂ ਸਿੱਧਾ ਸੁਨੇਹਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਪਵਿੱਤਰ ਗਾਂ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਸੰਕਲਪ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ, ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਰ ਕੋਈ ਬਰਾਬਰ ਰੱਦ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਤੁਸੀਂ ਪਿਛਲੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਆਉਂਦੇ ਹੋ। ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੀ ਪਿਛਲੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ’ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਮੋਹਰ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।

ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਪਿਛਲੇ ਨਿਯੁਕਤੀ ਪੱਤਰ ਟਾਈਪ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਉਮੀਦਾਂ ’ਤੇ ਖਰੇ ਨਹੀਂ ਉਤਰਦੇ, ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ ਕਾਗਜ਼ ’ਤੇ ਤਾਰੀਖ ਹੀ ਪਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਅਹੁਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਮੋਹ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਪਿਛਲੇ ਨਿਯੁਕਤੀ ਪੱਤਰ ’ਤੇ ਮੋਹਰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਲੋੜ ਪਵੇਗੀ।

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਬਸ ਇਹੀ ਭਰਮ ਉਹ ਊਰਜਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬੰਗਾਲ ਵਿਚ ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਟਕਰਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਬੰਗਾਲ ਦਾ ਰਾਜ ਨਿਵਾਸ ਦਿੱਲੀ ਭੇਜੇ ਗਏ ਰਾਜਦੂਤ ਦੇ ਦੂਤਾਵਾਸ ਵਾਂਗ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਉਹੀ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਵਿਰੋਧੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ ਸਾਰੇ ਰਾਜਪਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਇਕ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਚ ਤੁਸੀਂ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰਾਜੇ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ।

ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਵੀ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿੱਧਾ ਅਤੇ ਸਮਤਲ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪਿਛਲੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ। ਫਿਰ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸੰਸਦੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਇਕ ਨਵੇਂ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਮੋੜ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ’ਤੇ ਮਹਾਦੋਸ਼ ਲੱਗਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਸੰਸਦ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੀ ਵੀ ਸੰਸਦ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ’ਤੇ ਨਕਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਵੀ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਿ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡਾ ਕੋਈ ਸਤਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਇਕ ਦਰਦ ਸੀ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਥੋਂ ਵੀ ਸਤਿਕਾਰ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਨਕਲ ’ਤੇ ਡੂੰਘਾ ਰੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ।

ਅਸੀਂ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਪਰਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀ ਹੋਇਆ। ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਮੰਚ ’ਤੇ ਚਰਿੱਤਰ-ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਲਾਈਟਾਂ ਅਤੇ ਲਾਊਡਸਪੀਕਰਾਂ ਨਾਲ ਪਰਦੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਲਿਖ ਰਹੇ ਹਾਂ।

ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਬਾਕ ਬੋਲ ਰਾਹੀਂ ਦੱਸ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਤੁਹਾਡੇ ਅਸਤੀਫ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਵੀ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ 27 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਲਾਂਚ ’ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਰਾਜ ਸਭਾ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਥੀ ਦਾ ਵੀ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਬਕਾ ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਆਉਣ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੋਏ। ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜ ਸਭਾ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਥੀ ਹਰੀਵੰਸ਼ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਲਦਸਤਾ ਭੇਟ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖਿੱਚਵਾ ਲਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਅਗਲੇ ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਮੁੱਖ ਮੁੱਦਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮੰਚ ’ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਅਸਤੀਫਾ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਆਮ ਸਮਝ ਦੇ ਆਧਾਰ ’ਤੇ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਇਕ ਅਹੁਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਨਿਤੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਦੇ ਏਕਨਾਥ ਸ਼ਿੰਦੇ ਬਣਨ ਦੇ ਖਦਸ਼ੇ ਹਨ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹਾਲਤ ਸੱਤਿਆਪਾਲ ਮਲਿਕ ਵਰਗੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਏ!

-ਮੁਕੇਸ਼ ਭਾਰਦਵਾਜ