ਸਵ. ਸਵਦੇਸ਼ ਚੋਪੜਾ ਜੀ ਨੂੰ ਨਿਮਰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਸੱਚਮੁਚ ਥੀਂ ਵਹ ਦਯਾ ਕੀ ਸਾਗਰ

ਮਮਤਾ ਕੀ ਵਹ ਪਿਆਰੀ ਮੂਰਤ, ਹਰਦਮ ਆਤੀ ਯਾਦ,
ਸਵਰਗ ਲੋਕ ਮੇਂ ਸੁਖੀ ਰਹੇਂ, ਦਿਲ ਕਰੇ ਸਦਾ ਫਰਿਯਾਦ।
ਨਾ ਜਾਨੇ ਕਿਤਨੇ ਦੁਖੀਓਂ ਕੇ, ਦਰਦ ਕੋ ਦੂਰ ਭਗਾਯਾ,
ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਘਰ-ਆਂਗਨ ਕੋ, ਖੁਸ਼ੀਓਂ ਸੇ ਮਹਿਕਾਯਾ।
ਨਹੀਂ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਨੇ ਬੱਚੋਂ ਮੇਂ, ਗਿਆਨ ਕਾ ਦੀਪ ਜਲਾਯਾ,
ਨਿਪਟ ਨਿਰਕਸ਼ਰ ਬੱਚੋਂ ਕੋ, ਪੜ੍ਹਨਾ-ਲਿਖਨਾ ਸਿਖਲਾਯਾ।
ਜਨ ਸੇਵਾ ਕੀ ਪ੍ਰਬਲ ਭਾਵਨਾ ਥੀ, ਉਨਕੀ ਪਹਿਚਾਨ,
ਸਦਾ ਬਾਂਟਤੀ ਰਹੀਂ ਸਨੇਹ ਵਹ, ਸੰਗ ਫੂਲੋਂ ਸੀ ਮੁਸਕਾਨ।
ਜਿਸ ਕੋ ਦੇਖੋ ਸਬ ਗਾਤੇ ਹੈਂ, ਉਨਕਾ ਹੀ ਗੁਣਗਾਨ,
ਸਚਮੁਚ ਥੀਂ ਵਹ ਦਯਾ ਕੀ ਸਾਗਰ, ਮਾਤਾ ਬੜੀ ਮਹਾਨ।
ਦੀਨ-ਦੁਖੀ ਕਾ ਦਰਦ ਸਦਾ ਹੀ, ਅਪਨੇ ਊਪਰ ਝੇਲਾ,
ਜੋ ਭੀ ਆਯਾ ਦਵਾਰ ਪੇ ਉਨਕੇ, ਰਹਾ ਕਭੀ ਨਾ ਅਕੇਲਾ।
—ਕੁਲਦੀਪ ਅਵਿਨਾਸ਼ ਭੰਡਾਰੀ