ਇਕ ਅਜਿਹੀ ਮਸਜਿਦ ਜਿੱਥੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਨਮਾਜ਼, ਜਾਣੋ ਕੀ ਹੈ ਵਜ੍ਹਾ

ਰੋਹਤਾਸ- ਅਸੀਂ ਇਕ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਹਰ ਧਰਮ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨ ਹਨ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਮਸਜਿਦ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਥਿਤ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੰਦਰ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਸਜਿਦ ਵੀ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਿਹਾਰ ਦੇ ਰੋਹਤਾਸ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ 'ਚ ਸਥਿਤ ਇਕ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਮਸਜਿਦ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਇਕ ਮੰਦਰ ਕੰਪਲੈਕਸ 'ਚ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਨਮਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਅਦਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਮਸਜਿਦ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਕੀ ਹੈ?

ਇਹ ਮਸਜਿਦ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਮੁਗਲ ਸ਼ਾਸਕ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿਚ ਮੰਦਰਾਂ ਨੂੰ ਢਾਹੁਣ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਢੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸਾਸਾਰਾਮ ਦੇ ਮਾਂ ਤਾਰਾਚੰਡੀ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਵੀ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਪਰ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਢਾਹੁਣ ਵਿਚ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੰਦਰ ਦੇ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿਚ ਮਸਜਿਦ ਬਣਵਾਈ। ਮਸਜਿਦ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਇਸਲਾਮੀ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦਾ ਇਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਨਮੂਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ 'ਤੇ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਕਲਾ ਅਤੇ ਨਿਰਮਾਣ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਮੰਦਰ ਕੰਪਲੈਕਸ 'ਚ ਮਸਜਿਦ ਦਾ ਸਥਾਨ

ਮੰਦਰ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿਚ ਸਥਿਤ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਜਿੱਥੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਿੰਦੂ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਮਾਂ ਤਾਰਾਚੰਡੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਮਸਜਿਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਮਸਜਿਦ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੀ ਘਾਟ ਵੀ ਇਕ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਨਮਾਜ਼ ਲਈ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਇਸ ਮਸਜਿਦ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਵਿਰਾਸਤ ਵਜੋਂ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮਹੱਤਤਾ ਅੱਜ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਭਵਨ ਨਿਰਮਾਣ ਪੱਖੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਮਸਜਿਦ ਦੀ ਇਹ ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਹੱਤਤਾ ਇਸ ਨੂੰ ਇਕ ਅਨਮੋਲ ਵਿਰਾਸਤ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਲਈ ਸੰਭਾਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।