ਧਰਤੀ ਦੀ ਆਖ਼ਰੀ ਸੜਕ, ਇਥੇ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਦੁਨੀਆ, ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਇਕੱਲਾ

ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਡੈਸਕ : ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸੜਕ ਕਿੱਥੇ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਸਿਰਫ ਬਰਫੀਲੇ ਪਹਾੜ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੁੰਦਰ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ? ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਇੰਨੀ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਇਕੱਲੇ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਸੜਕ ਯੂਰਪ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਸਿਰੇ ਤੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿਰਫ ਬਰਫ ਅਤੇ ਬਰਫ ਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਥਾਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਰੋਮਾਂਚਕ ਅਨੁਭਵ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਖਤਰਨਾਕ ਮੌਸਮ ਅਤੇ ਬਰਫੀਲੀਆਂ ਰਸਤਿਆਂ ਕਾਰਨ ਇੱਥੇ ਘੁੰਮਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਬਣਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ  ਭਾਵ ਘੁੰਮਣ ਲਈ ਗਰੁੱਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਆਓ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਇਸ ਆਖਰੀ ਸੜਕ ਬਾਰੇ-

ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸੜਕ

ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਹੈ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸਿਰਾ ਕਿੱਥੇ ਹੈ? ਜੇਕਰ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾਰਵੇ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ E-69 ਹਾਈਵੇ ਬਾਰੇ ਜ਼ਰੂਰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੜਕ ਯੂਰਪ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸੜਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਇਹ ਸੜਕ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅੱਗੇ ਸਿਰਫ ਬਰਫੀਲੇ ਗਲੇਸ਼ੀਅਰ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੁੰਦਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੜਕ ਲਗਭਗ 14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਲੰਬੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਰਵੇ ਦੇ ਦੂਰ ਉੱਤਰੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਦਿਲਚਸਪ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸੜਕ 'ਤੇ ਇਕੱਲੇ ਸਫ਼ਰ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਇਕ ਗਰੁੱਪ ਬਣਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਾਰਨ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸਿਰਫ ਬਰਫ-ਬਰਫ ਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਰਸਤਾ ਟੁੱਟਣ ਦਾ ਖਤਰਾ ਹੈ।

ਖਤਰਨਾਕ ਮੌਸਮ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਾਰਨ

ਈ-69 ਹਾਈਵੇਅ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਸਿਰੇ ਨੂੰ ਨਾਰਵੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਥਾਨ ਉੱਤਰੀ ਧਰੁਵ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਹੈ, ਜਿੱਥੋਂ ਧਰਤੀ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਹਾਈਵੇਅ 'ਤੇ ਸਫਰ ਜਿੰਨਾ ਰੋਮਾਂਚਕ ਹੈ, ਓਨਾ ਹੀ ਖਤਰਨਾਕ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਦਾ ਮੌਸਮ ਬਹੁਤ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਖੇਤਰ 6 ਮਹੀਨੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੂਰਜ 6 ਮਹੀਨੇ ਚਮਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਤਾਪਮਾਨ -43 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਤੱਕ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਜ਼ੀਰੋ ਡਿਗਰੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ।

ਸੜਕ 'ਤੇ ਵਾਹਨ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਨਹੀਂ ਇਜਾਜ਼ਤ

ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਇਸ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸੜਕ 'ਤੇ ਵਾਹਨਾਂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਬਰਫੀਲੇ ਹਾਲਾਤ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਹਨ। ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਹੋਣ ਦਾ ਖਤਰਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਇਕੱਲੇ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਐਡਵੈਂਚਰ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਖਾਸ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਬਹੁਤ ਖੂਬਸੂਰਤ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਬਰਫੀਲੇ ਪਹਾੜ, ਗਲੇਸ਼ੀਅਰ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਇਕੱਠੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

1934 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਸੈਲਾਨੀ

ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨ ਦਾ ਧੰਦਾ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸੀ। ਇਹ ਖੇਤਰ 1930 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੱਕ ਵਪਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਰਗਰਮ ਸੀ, ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਥੇ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ। 1934 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੈਲਾਨੀ ਆਉਣ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇੱਥੇ ਹੋਟਲ ਅਤੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਲੱਗੇ। ਹੁਣ ਇਹ ਸਥਾਨ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਾਹਸੀ ਯਾਤਰੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਰੋਮਾਂਚਕ ਸਥਾਨ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇੱਥੋਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਡੁੱਬਦੇ ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਰੌਸ਼ਨੀ (ਪੋਲਰ ਲਾਈਟਾਂ) ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।