ਮੋਬਾਇਲ

ਸੀ ਆਈ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ
ਤੇ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹਿਆ
ਹਰ ਬੰਦਾ ਜਾ ਕੇ ਸੀ
ਦੁਕਾਨੀਂ ਵੜਿਆ
ਹੁਣ ਜਵਾਨੀ ਖੌਰ੍ਹੇ ਕਿਹੜੇ,
ਰਾਹੇ ਪੈ ਗਈ ਮਿੱਤਰੋ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੋਬਾਇਲਾਂ ਯੋਗੀ
ਰਹਿ ਗਈ ਮਿੱਤਰੋਂ।
ਇੱਕੋ ਮੰਜੇ ਬੈਠੇ ਵੀ
ਓ ਵੱਖ ਹੋ ਗਏ
ਜੋ ਲੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸੀ ਮਹਿੰਗੇ
ਉਹੋ ਕੱਖ ਹੋ ਗਏ,
ਵੇਖ ਬੁੱਢੀ ਮਾਈ
ਸਭ ਕੁੱਝ ਸਹਿ ਗਈ ਮਿੱਤਰੋ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੋਬਾਇਲਾਂ ਯੋਗੀ
ਰਹਿ ਗਈ ਮਿੱਤਰੋਂ।
ਨਿੱਕੇ-ਨਿੱਕੇ ਬੱਚੇ ਹੱਥ
ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ,
ਏ ਵੇਖ ਕੇ ਓ ਸਭ,
ਮੈਨੂੰ ਰੋਣ ਆ ਗਿਆ,
ਲੋਈ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਲੱਗੇ,
ਹੁਣ ਲਹਿ ਗਈ ਮਿੱਤਰੋ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੋਬਾਇਲਾਂ ਯੋਗੀ,
ਰਹਿ ਗਈ ਮਿੱਤਰੋਂ।
- ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਿਵੀਆ
- ਪਿੰਡ - ਨੰਦਗੜ੍ਹ
- 81468-22522