ਮੁਸਲਿਮ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਅਦਾਕਾਰਾ ਹਿਨਾ ਖਾਨ ਨੇ ਮੰਗੀ ਮੁਆਫੀ, ਕਿਹਾ-'ਕਾਲਾ ਦਿਨ...'

ਐਂਟਰਟੇਨਮੈਂਟ ਡੈਸਕ- ਜੰਮੂ-ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਸ਼੍ਰੀਨਗਰ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀ ਟੀਵੀ ਦੀ 'ਅਕਸ਼ਰਾ' ਉਰਫ਼ ਅਦਾਕਾਰਾ ਹਿਨਾ ਖਾਨ ਇਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੈ। 22 ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ ਜੰਮੂ-ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਪਹਿਲਗਾਮ ਦੀ ਬੈਸਰਨ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ 26 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ, ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਹਿਨਾ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਥੀ ਭਾਰਤੀਆਂ ਤੋਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡੇ ਨਾ ਜਾਣ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੈ। 
ਹਿਨਾ ਖਾਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ- 'ਸੰਵੇਦਨਾ।' ਕਾਲਾ ਦਿਨ। ਗਿੱਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ। ਨਿੰਦਾ, ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਮੰਗ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਹਕੀਕਤ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿਰਫ਼ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਸਾਧਾਰਨ ਗੱਲਾਂ... ਕੁਝ ਟਵੀਟ ਅਤੇ ਬੱਸ...'

ਅਕਸ਼ਰਾ ਉਰਫ਼ ਹਿਨਾ ਨੇ ਅੱਗੇ ਲਿਖਿਆ- 'ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਹ ਹਮਲਾ ਬੇਰਹਿਮ, ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਧੋਤੇ ਗਏ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭਿਆਨਕ ਹੈ।' ਮੈਂ ਕਲਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਨੂੰ ਬੰਦੂਕ ਦੀ ਨੋਕ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਧਰਮ ਤਿਆਗਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। ਇਹ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤੋੜਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਭਾਰਤੀਆਂ ਤੋਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀਆਂ... ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਪਹਿਲਗਾਮ ਵਿੱਚ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲ ਸਕਦੀ। ਇਸਦਾ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਅਸਰ ਪਿਆ ਹੈ।
ਹਿਨਾ ਅੱਗੇ ਲਿਖਦੀ ਹੈ-'ਪਰ ਇਹ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।' ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਦਰਦ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਜ਼ੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਦਰਦ ਹਰ ਭਾਰਤੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰੂਹਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਛੋਟਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਮੈਂ ਇਸਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਅਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਨਫ਼ਰਤ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਕੀਤਾ। ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਬਿਲਕੁਲ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਤ ਦੇ।

ਹਿਨਾ ਇੱਥੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੁਕੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅੱਗੇ ਲਿਖਿਆ- 'ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।' ਉਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਨਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ 'ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਜੋ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਘਰ ਅਤੇ ਮਾਤ ਭੂਮੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਹੀ ਕਰਾਂਗੇ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਾਨੂੰ ਵੰਡਣਗੇ, ਸਾਨੂੰ ਲੜਾਉਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਭਾਰਤੀਆਂ ਵਜੋਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਉਹ ਲਿਖਦੀ ਹੈ-'ਅਤੇ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼, ਆਪਣੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।' ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਮੇਰਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸੁੰਦਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਧਰਮ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਬਰਾਬਰ ਹਨ। ਮੈਂ ਇਸ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਦਾ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਰਤ ਸਮਰਥਨ ਕਰਾਂਗੀ। ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਨਹੀਂ। ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ।

ਹਿਨਾ ਨੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਲਈ ਲਿਖਿਆ- 'ਮੈਂ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਆਮ ਸਥਿਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹਾਂ।' ਮੈਨੂੰ ਆਮ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਅਤੇ ਘਾਟਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਨੌਜਵਾਨ ਕਸ਼ਮੀਰੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੇਖਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਅੱਜ ਦੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਮਾਣ ਦਿਵਾਉਣ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਦੇਖਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਆਮ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲਈ ਬੁਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਨਫ਼ਰਤ 'ਚ ਪੀਸ ਰਹੇ ਹਨ।
ਉਹ ਲਿਖਦੀ ਹੈ, 'ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ, ਮੈਨੂੰ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਤਿਰੰਗੇ ਦੇਖ ਕੇ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈ ਹੈ।' ਮੈਂ ਭਾਰਤ ਲਈ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਾਅਰਿਆਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ। ਇੱਕ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਭਾਰਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਸਮਰਥਨ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਇਸ ਦੁਸ਼ਟ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ.. ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਕਸ਼ਮੀਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪੰਡਿਤ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਸਾਡੇ ਭਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹਾਂ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋਗੇ? ਮੈਂ (ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ) ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਵੋਟ ਪਾਵਾਂਗੀ... ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲੋਂ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਇਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਸਨੂੰ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਸਾਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਕਦੇ ਵੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ…. ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਲਈ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹੈ। ਹੁਣ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਸ਼ਮੀਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਾਪਸ ਮਿਲ ਜਾਵੇ, ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪੰਡਿਤ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਂਗ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਮੈਂ ਸਹਿ-ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦੀ ਹਾਂ, ਬੱਸ ਇੰਨਾ ਹੀ...

' ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਨਿਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਹਿਨਾ ਨੇ ਲਿਖਿਆ - ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ, ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਆਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਨਾ ਦਿਓ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ... ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਵੰਡ ਨਹੀਂ। ਕੋਈ ਨਫ਼ਰਤ ਨਹੀਂ। ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਭਾਰਤੀ ਹਾਂ। ਜੈ ਹਿੰਦ।