ਮੁਕਤਸਰ ਦੇ ਇਸ ਨੌਜਵਾਨ ਦੇ ਬਚਪਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਜੋ ਘਰ ਦੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਲਈ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣ ਗਿਆ

ਕਦੇ ਦਿਹਾੜੀ ਲਗਾਉਣਾ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਸੁਨਿਹਰੀ ਰੰਗ ਲੱਗਾ ਕੇ ਬੁੱਤ ਬਣ ਕੇ ਚੌਂਕ ਵਿਚ ਖੜਣਾ ਇਹ ਇੱਕੋ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦੋ ਪਹਿਲੂ ਹਨ।

ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਸ੍ਰੀ ਮੁਕਤਸਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪਿੰਡ ਕੋਟਲੀ ਦਿਓਣ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ।

ਦਿਹਾੜੀ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਨਾ ਹੋ ਸਕਣ ਕਾਰਨ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਆਪਣਾ ਪਰਿਵਾਰ ਪਾਲਣ ਲਈ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।

30 ਸਾਲਾ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਪਿਛਲੇ ਢਾਈ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬੁੱਤ ਬਣ ਕੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਈ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁੱਤ ਬਣਿਆ ਦੇਖ ਕੇ ਚੰਗਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕਈ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਬੋਲ ਕੇ ਲੰਘਦੇ ਹਨ।

ਗੋਬਿੰਦ ਬਾਰੇ ਖ਼ਾਸ ਗੱਲਾਂ

• ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸ੍ਰੀ ਮੁਕਤਸਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪਿੰਡ ਕੋਟਲੀ ਦਿਓਣ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਹਨ।
• ਪਿਛਲੇ ਢਾਈ ਸਾਲ ਤੋਂ ਉਹ ਸ੍ਰੀ ਮੁਕਤਸਰ ਸਾਹਿਬ ਚੌਂਕ ਵਿਚ ਬੁੱਤ ਬਣ ਕੇ ਖੜਦੇ ਹਨ।
• ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਦਿਹਾੜੀ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।
• ਗੋਬਿੰਦ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਪਾਲਣ ਲਈ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਨੇ ਪੈ ਰਹੇ ਹਨ।
• ਗੋਬਿੰਦ ਵਧੀਆ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ।
• ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੀਤ ਜਾਂ ਫ਼ਿਲਮ ''''ਚ ਵਿਖਣ ਦਾ ਚਾਹਵਾਨ ਹੈ।
• ਗੋਬਿੰਦ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਬਿਮਾਰ ਹਨ।
• ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸੱਟਣ ਲੱਗਣ ਕਾਰਨ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਆ ਪਈ ਸੀ।

ਬਚਪਨ ਦਾ ਸ਼ੌਂਕ

ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬੀਬੀਸੀ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, ਬੁੱਤ ਬਣਨ ਦਾ ਸ਼ੌਂਕ ਮੈਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸੱਟ ਲੱਗਣ ਕਾਰਨ ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਘਰ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਮੇਰੇ ''''ਤੇ ਆ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਇਹ ਮਜਬੂਰੀ ਵੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ।"

ਉਹ ਆਖਦੇ ਹਨ, "ਦੀਵਾਲੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਪੈਸੇ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ ਸਨ।"

"ਜਿਸ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਖਰਚਾ ਵੀ ਚਲਾਉਣਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਭੈਣ ਵਿਆਹੀ ਹੈ, ਉਸ ਕੋਲ ਵੀ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਕਾਫੀ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਜੇਬ੍ਹ ਵਿੱਚ ਡੇਢ-ਦੋ ਸੋ ਰੁਪਏ ਬਚੇ ਸਨ।"

"ਉਥੋਂ ਹੀ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਿਹੜੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ 200 ਰੁਪਏ ਸਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੈਂ ਰੰਗ ਲੈ ਆਇਆ। ਘਰੋਂ ਹੀ ਇੱਕ ਟੀ-ਸ਼ਰਟ ਦੇਖੀ, ਪਜਾਮਾ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਟੋਪੀ ਰੰਗ ਲਈ। ਬਸ ਉਸੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੰਮ ਚਲਾ ਲਿਆ।"

ਘਰ ''''ਚ ਇਕੱਲਾ ਕਮਾਉਣ ਵਾਲਾ

ਗੋਬਿੰਦ ਦੀ ਮਾਂ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ 300 ਰੁਪਏ ਦਿਹਾੜੀ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸੱਟ ਲੱਗੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਗੋਬਿੰਦ ਛੋਟਾ ਸੀ। ਘਰ ''''ਚ ਇਹੀ ਇਕੱਲਾ ਕਮਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।

ਉਹ ਅੱਗੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, "ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਵੀ ਸਿਹਤ ਵਗੜ ਗਈ। ਇਹ ਮਿਸਤਰੀ ਨਾਲ ਅੱਧੀ ਦਿਹਾੜੀ ਲਗਾ ਕੇ ਤੇ ਫਿਰ ਇਹ ਉਸ ਕੰਮ ''''ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।"

ਗੋਬਿੰਦ ਦੀ ਪਤਨੀ ਵੀਰਪਾਲ ਕੌਰ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਚੰਗਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਕਿ ਉਹ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਬੁੱਤ ਬਣ ਕੇ ਚੌਂਕ ''''ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਘਰ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਬਸ ਠੀਕ-ਠੀਕ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਭਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਉਹ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਘਰ ਦੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਵੀ ਇਸੇ ਨਾਲ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਵੀਰਪਾਲ ਕੌਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, "ਗਰੀਬੀ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਵੈਸੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੌਂਕ ਵੀ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਦਿਹਾੜੀ ਲਗਾਉਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਬੁੱਚ ਬਣ ਕੇ ਚੌਂਕ ''''ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।"

ਗੋਬਿੰਦ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਪਿਆ।

ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਿਤਾ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸੱਟ ਲੱਗਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਮੰਜੇ ਬੈਠ ਗਏ ਸਨ।

ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, "ਦਿਹਾੜੀ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।"

''''ਸੈਲਫੀਆ ਖਿਚਵਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਲੋਕ ਮਦਦ ਵੀ ਕਰਨ''''

ਗੋਬਿੰਦ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਬਾਰੇ ਸ੍ਰੀ ਮੁਕਤਸਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਵਸਨੀਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤਪਾਲ ਕੌਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕਾਫੀ ਸਮੇਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਗੋਬਿੰਦ ਬੁੱਚ ਬਣ ਕੇ ਚੌਂਕ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਆਖਦੇ ਹਨ, "ਇਹ ਬੁੱਤ ਬਣ ਕੇ ਚੌਂਕ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੀ ਕੋਈ ਮਜਬੂਰੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ।"

"ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਗੋਬਿੰਦ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਦਿਹਾੜੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜਦ ਦਿਹਾੜੀ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਮਾਂ ਬਚਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਹੁਨਰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਇੱਥੇ ਬੁੱਤ ਬਣ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।"

ਅੰਮ੍ਰਿਤਪਾਲ ਅੱਗੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, "ਅਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਸੈਲਫੀ ਖਿਚਵਾ ਕੇ ਨਾ ਚੱਲੇ ਜਾਇਆ ਕਰੋ, ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕੇ ਇਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਟੈਲੇਂਟ ਨੂੰ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।"

ਗੋਬਿੰਦ ਦੇ ਸੁਪਨੇ

ਗੋਬਿੰਦ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਹਰੇਕ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵਧੀਆ ਬਣ ਕੇ ਰਹੀਏ। ਵਧੀਆ ਜੀਵਣ ਬਤੀਤ ਕਰੀਏ।

ਉਹ ਆਖਦੇ ਹਨ, "ਮੈਂ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਰੋਲ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਗਾਣੇ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਵਾਂ।

(ਬੀਬੀਸੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਲ FACEBOOK, INSTAGRAM, TWITTERਅਤੇ YouTube ''''ਤੇ ਜੁੜੋ)