ਪੰਚਮ ਰੂਪ-ਮੈਯਾ ਸਕੰਦਮਾਤਾ ''''ਦੇਤੀ ਸੁਖੋਂ ਕਾ ਵਰਦਾਨ''''

ਜੈ-ਜੈ ਮਾਂ, ਜੈ-ਜੈ ਮਾਂ ਗਾਏਂ
ਮੈਯਾ ਸਕੰਦਮਾਤਾ ਕੇ ਦੁਆਰੇ ਜਾਏਂ!
ਅਸੀਮ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾਓਂ ਕੀ ਜੋਤ ਜਲਾਏਂ,
ਮੈਯਾ ਭਾਗਯ ਸਬਕੇ ਸੰਵਾਰਤੀ!!
ਆਓ ਹਮ ਸਬ ਰਲਮਿਲ ਉਤਾਰੇਂ
ਪੰਚਮ ਨਵਰਾਤਰ ਕੀ ਆਰਤੀ!!!
ਮੂੰਹ ਬੋਲਤੀ ਮਮਤਾ ਕੀ ਹੋ ਮੂਰਤ
ਚਾਂਦ ਸੀ ਉਜਲੀ ਤੁਮਹਾਰੀ ਸੂਰਤ!
ਗੋਦ ਮੇਂ 'ਬਾਲ ਸਕੰਦ' ਮੁਸਕੁਰਾਏ
ਭਗਤੋ! ਚਰਣੋਂ ਮੇਂ ਸ਼ੀਸ਼ ਨਵਾਏਂ!!
ਵਰ ਮੁਦਰਾ ਮੇਂ ਉਠਾ ਹਾਥ ਤੁਮਹਾਰਾ
ਵਾਹਨ ਸ਼ੇਰ, ਮੋਰ ਕਾ ਹੈ ਪਿਆਰਾ!
ਕਮਲ ਪੁਸ਼ਪ ਕੀ ਮਹਿਕ ਲੁਟਾ ਰਹੀ
ਰਾਹ ਮੰਜ਼ਿਲ ਕੀ ਦਿਖਲਾ ਰਹੀ!!
ਸੁਨਤੀ ਫਰਿਆਦ ਸਬਕੀ ਸਪਨੇ ਸੰਵਾਰਤੀ
ਉਤਾਰੇਂ ਪਿਆਰ ਸੇ ਮੈਯਾ ਕੀ ਆਰਤੀ!!!
ਰਾਹ ਮੋਕਸ਼ ਕੀ ਆਸਾਂ ਕਰਨੇ ਵਾਲੀ
ਖੁਸ਼ੀਓਂ ਸੇ ਤੂ ਦਾਮਨ ਭਰਨੇ ਵਾਲੀ!
ਭਗਤੋਂ ਕੋ ਦੇਤੀ ਸੁਖੋਂ ਕਾ ਵਰਦਾਨ
ਹੇ ਭਵਨੋਂ ਵਾਲੀ ਤੂ ਕਰੁਣਾ ਨਿਦਾਨ!!
ਚੜ੍ਹ ਜਾਏ ਜਿਸ ਪਰ ਰੰਗ ਭਗਤੀ ਕਾ!
ਉਸਕੋ ਆਭਾਸ ਹੋ ਤੇਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਕਾ!
ਸਤਾਏ ਨਾ ਉਮਰ ਭਰ ਸੰਤਾਪ ਕੋਈ
ਬਿਗੜੀ ਸੰਵਾਰੇ ਪਲ ਮੇਂ ਤੂ ਸੋਈ!!
ਅੰਬੇ, ਦੁਰਗਾ, ਭਵਾਨੀ ਤੂ ਕਹਿਲਾਤੀ
ਉਤਾਰੇਂ ਪਾਰ ਲਗਾਨੇ ਵਾਲੀ ਕੀ ਆਰਤੀ!!!
ਕਹੇ 'ਝਿਲਮਿਲ' ਅੰਬਾਲਵੀ ਕਵੀ
ਜਾਏ ਨਾ ਖਾਲੀ ਦਰ ਸੇ ਕੋਈ ਸਵਾਲੀ!
ਰਖੇ ਸਰ ਪੇ ਮਾਂ ਭਗਤੋਂ ਕੇ ਹਾਥ
ਘਰ-ਆਂਗਨ ਮੇ ਲਾਤੀ ਤੂ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ!!
ਥਾਲੀ ਸਜਾਏਂ, ਦੀਪ-ਧੂਪ ਜਲਾਏਂ
ਰੋਲੀ, ਮੌਲੀ, ਪਾਨ, ਸੁਪਾਰੀ ਚੜ੍ਹਾਏਂ!
ਚੂੜੀਆਂ, ਨਾਰੀਅਲ, ਲਾਲ ਝੰਡਾ ਪਿਆਰਾ
ਮਾਂ ਕੇ ਦਰ ਪੇ ਸਵਰਗ ਕਾ ਨਜ਼ਾਰਾ!!
ਦੇਖ ਪੂਜਨ ਕੰਜਕੋਂ ਕਾ ਮਾਂ ਮੁਸਕਾਤੀ
ਉਤਾਰੇਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕਰ ਮਾਂ ਕੀ ਆਰਤੀ!!!