ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਦੰਗੇ ਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ...

ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਾ ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਾ ਹਿੰਸਕ ਘਟਨਾਵਾਾ ਨੇ ਸਮੁੱਚੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਾ ਦੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਦੇਸ਼ਾਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਨੀਵਾਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ | ਇਹਨਾਾ ਦੰਗਿਆਾ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਸਵਾਲਾਾ ਦੇ ਘੇਰੇ 'ਚ ਰਹੀ ਜੇ ਇਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਾ ਦੇ ਦਿਨਾਾ ਵੱਲ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀਏ ਤਾਾ ਬੀ.ਜੇ.ਪੀ ਦੇ ਲੀਡਰਾਾ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਬੇਤੂਕੇ ਅਤੇ ਭੜਕਾਊੁ ਬਿਆਨਾਾ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਦੰਗਿਆਾ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਰੱਖੀ¢ ਇਕ ਲੀਡਰ ਜਦੋਂ ਸਟੇਜ ਤੇ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਧਰਨਾਕਾਰੀਆਾ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਫਿਰਕੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦੇ ਸਨ, ਨਾਆਰਾ ਲਾਉਾਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਕੇ ਗਦਾਰੋਂ ਕੇ, ਗੋਲੀ ਮਾਰੋਂ ਸਾਲੋਂ ਕੋ”ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਦੇਸ਼ ਸ਼ਾਾਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਿਵੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਾ | ਅਜਿਹੇ ਭਾਸ਼ਣ ਸਮੁੱਚੀ ਮੀਡੀਆ ਅੱਗੇ ਭੀੜ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਤਾਾ ਇਹ ਨਾਆਰਾ –ਨਾਆਰਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਾਦਾ | ਇਹ ਜੁੱਟੀ ਹੋਈ ਭੀੜ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਦਿਸ਼ਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ | ਇਨ੍ਹਾਾ ਲੀਡਰਾਾ ਉਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨਾ ਬੀ.ਜੇ.ਪੀ ਜਾਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸੰਸਥਾ ਨੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ | 2 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਾ ਮੈਟਰੋ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਵੀ ਇਸ ਨਾਅਰੇ ਦਾ ਪਾਠ ਪੜਿ੍ਹਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਲੋਗਨ ਵਜੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆḩਇਹਨਾਾ ਨਾਰਿਆਾ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਲੀਡਰਾਾ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਤੇ ਸੈਕੁਲਰਜਿਮ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਹੈ | ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ ਹੋਰ ਲੀਡਰ, ਸੀਨੀਅਰ ਪੁਲਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮੀਡੀਆ ਅੱਗੇ ਸ਼ਰੇਆਮ ਹਿੰਸਾ ਕਰਨ ਦੀਆਾ ਧਮਕੀਆਾ ਦਿੰਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਾਦਾ ਹੈ | ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰੀ ਅਮਿਤ ਸ਼ਾਹ ਦਾ ਦੋਨਾਾ ਲੀਡਰਾਾ ਦੇ ਇਹਨਾਾ ਭੜਕਾਊ ਬਿਆਨਾਾ ਉਪਰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਆਉਾਦਾ | ਇੱਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਘਟਨਾ ਜੋ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਉਹ ਸੀ ਇੱਕ ਪਿਸਤੌਲ ਚੁੱਕੇ ਨੌਜਵਾਨ ਦੀ ਸ਼ਰੇਆਮ ਫਾਇਰ ਮਾਰਨਾ ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ 4-5 ਮਿੰਟ ਸੜਕ ਤੇ ਖੁੱਲੇਆਮ ਚੱਲਣਾ |
21ਵੀਂ ਸਦੀ, ਜੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਾਫੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਸਦੀ ਮੰਨਦੇ ਹਾਾ ਵਿਚ ਇਹ ਜਿਹਾ ਕੁਝ ਵਾਪਰਨਾ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਹੈ¢ ਕੀ ਸਾਡਾ ਪ੍ਰਸਾਸ਼ਨ ਇਨਾਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ ਕਿ 2 ਦਿਨਾਾ ਦੇ ਦੰਗਿਆ ਵਿੱਚ 47 ਲੋਕ ਮਰ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ 200 ਤੋਂ ੳੁਉੱਪਰ ਜਖਮੀ ਹੋ ਗਏ ਹਨ | ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਪੁਲਸ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਜੋ ਕਿ ਸਿੱਧੀ ਤੌਰ ਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਹੇਠ ਆਉਾਦਾ ਹੈ ਇਨਾਾ ਲਾਚਾਰ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਨਾਾ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ | ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਦਿੱਲੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜਸਟਿਸ ਮੁਰਲੀਧਰ ਵੱਲੋਂ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਸਾਸ਼ਨ ਦੀ ਖਬਰ ਨਹੀਂ ਜਾਾਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਸਖਤਾਈ ਨਾਲ ਫਟਕਾਰ ਲਗਾਈ ਜਾਾਦੀ ਹੈ ਤਾਾ ਉਹਨਾਾ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਾਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਫਾਈ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਤਾਾ 12 ਤਾਰੀਕ ਨੂੰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ¢ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਨਾ ਸਹੀ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਾ 4 ਘੰਟਿਆਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ 14 ਦਿਨ੍ਹਾਾ ਤੋਂ ਲਟਕੇ ਫੈਸਲੇ ਤੇ ਫੌਰੀ ਜਵਾਬ ਸੁਣਾਉਣਾ ਨਾ ਮੰਨਣਯੋਗ ਹੈ | ਇੱਕ ਹੋਰ ਅਜਿਹੀ ਘਟਨਾ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਾਸ਼ਨ, ਸਰਕਾਰ ਤੇ ਸਵਾਲੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਭਾਰਤੀ ਪੀ.ਐੱਮ ਇੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਗੁਜਰਾਲ ਦੇ ਬੇਟੇ ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਸਭਾ ਦੇ ਪਾਰਲੀਆਮੈਂਟ ਮੈਂਬਰ ਹਨ ਨਰੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਗੁਜਰਾਲ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਪੁਲਸ ਮੁੱਖੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੱਡੇ ਅਫਸਰਾਾ ਨੂੰ ਲਿਖੀ ਚਿੱਠੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਾ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਇਕ ਫੌਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਫਲਾਨੀ ਥਾਾ ਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹਾਾ ਅਤੇ 15-20 ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰੋ ਤੇ ਇੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਗੁਜਰਾਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਦ ਮੈਂ ਪੁਲਸ ਹੈੱਡਕੁਆਟਰ ਵਿਚ ਫੌਨ ਕਰਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਰੁਤਬਾ ਅਤੇ ਨਾਮ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ ਸਮੁਚੇ ਫੌਨਕਾਲ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਤਾਾ ਅਗਿਓ ਪੁਲਸ ਮੁਲਾਜਮ ਨੇ ਬਕਾਇਦਾ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨੰਬਰ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਨਾਮੋਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਰਹੀ ਕਿ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ | ਜਿਸ ਮੁਲਕ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਪਾਰਲੀਆਮੈਂਟ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਫੌਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਤਾਾ ਉੱਥੇ ਆਮ ਬੰਦੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਬੇਫਜੂਲੀ ਹੋਵੇਗੀ ¢ ਸੋ ਅਜਿਹੀਆਾ ਘਟਨਾਵਾਾ ਤੋਂ ਸਾਫ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰਾਾ ਨੂੰ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਸੀ | ਅਜਿਹੀ ਵਿੱਚ ਅਮਿਤ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸਮਝਦਿਆਾ ਹੋਏ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦੇਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ ¢  ਪਰ ਅਜਿਹੀਆਾ ਨੈਤਿਕਵਾਦੀ ਗੱਲਾਾ ਅਜੋਕੇ ਹਲਾਤਾਾ ਨੂੰ ਨਾਪਦੇ ਹੋਏ ਕਿਤਾਬਾਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈਆਾ ਜਾਪਦੀਆਾ ਹਨ | ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਲਹੂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਾ ਗਲੀਆਾ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹਨ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਨਤਾ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਬਣਨ ਤੱਕ ਦਾ ਮੱਤਲਬ ਹ | ਐਨ ਵੋਟਾਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਰੋਵੇ  ਕੋਈ ਕੁਰਲਾਵੇ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ | ਸਗੋਂ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਾ ਵਲੋਂ ਦਿੱਤੇ ਬਿਆਨ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸੋੜੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਵੱਲ ਚਾਨਣਾ ਪਾਉਾਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਾੜ੍ਹ ਰਾਜ ਕਰੋਂ ਦੀ ਨੀਤੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਾਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣਾ ਅਗਲਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਮਿੱਥਦੇ ਹਨ ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਕਿ ਆਖਰ ਇਸ ਸਭ ਵਿੱਚ ਨੁਕਸਾਨ ਕਿਸਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ | ਲੀਡਰਾਾ ਦਾ ਜਾਾ ਆਮ ਬੰਦੇ ਦਾ | ਅਫਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਅਜਿਹਾ ਧਰਮ ਹੈ ਜੋ ਲੜ੍ਹਨਾ, ਵੱਢਣਾ ਅਤੇ ਮਾਰਨਾ ਸਿਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ | 

ਮਨਦੀਪਜੋਤ ਸਿੰਘ