ਪ੍ਰਥਮ ਰੂਪ-ਮਈਆ ਸ਼ੈਲਪੁੱਤਰੀ

ਆਰਤੀ ਪ੍ਰਥਮ ਰੂਪ-ਮਈਆ ਸ਼ੈਲਪੁੱਤਰੀ

‘ਘਰ-ਘਰ ਮੇਂ ਪਾਵਨ ਜੋਤ ਜਲੀ...’

ਘਰ-ਘਰ ਮੇਂ ਪਾਵਨ ਜੋਤ ਜਲੀ,

ਘੜੀ ਕਿਤਨੀ ਸੁਹਾਨੀ ਆਈ ਹੈ!

‘ਮਈਆ ਸ਼ੈਲਪੁੱਤਰੀ’ ਮਾਂ ਦੁਰਗਾ ਨੇ,

ਮੰਦਰੋਂ ਮੇਂ ਧੂਮ ਮਚਾਈ ਹੈ!!

ਘਰ-ਘਰ ਮੇਂ ਪਾਵਨ...ਧੂਮ ਮਚਾਈ ਹੈ!!

ਨਵਰਾਤਰ ਕਾ ਆਜ ਸ਼ੁਭ ਦਿਨ ਆਇਆ,

ਸੰਚਾਰ ਨਯਾ, ਨਈ ਉਮੰਗੇਂ ਲਾਇਆ!

ਹੋ ਕਰ ਵ੍ਰਸ਼ਭ ਪਰ ਸਵਾਰ ਮਈਆ ਨੇ,

ਭਗਤਜਨੋਂ ਕਾ ਮਨ ਮਹਿਕਾਇਆ!

ਸ਼ੁਸ਼ੋਭਿਤ ਕਮਲ-ਪੁਸ਼ਪ ਹਾਥੋਂ ਮੇਂ,

ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਸ਼ਿਵ ਕਾ ਅਤਿ ਪਿਆਰਾ!

ਜਯੋਤ੍ਰਿਮਯ ਮਈਆ ਕੇ ਸਵਰੂਪ ਸੇ,

ਫੈਲੇ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਮੇਂ ਉਜਿਯਾਰਾ!!

ਮਨੋਕਾਮਨਾਏਂ ਪੂਰਨ ਕਰਨੇ ਭਗਤੋਂ ਕੀ,

ਮਈਆ ਪਿਆਰ ਬਰਸਾਨੇ ਆਈ ਹੈ!

ਘਰ-ਘਰ ਮੇਂ ਪਾਵਨ... ਧੂਮ ਮਚਾਈ ਹੈ!!

ਸ਼ੈਲਰਾਜ ਹਿਮਾਲਯ ਕੀ ਤੁਮ ਬੇਟੀ,

ਵਿਵਾਹ ਸ਼ੰਕਰ ਸੇ ਤੁਮ ਨੇ ਰਚਾਇਆ!

ਪੂਰਵ ਜਨਮ ਮੇਂ ਸ਼ਿਵ ਥੇ ਪਤੀ,

ਇਸ ਜਨਮ ਮੇਂ ਭੀ ਭੋਲੇ ਕੋ ਪਾਇਆ!!

ਕੋਈ ਪਾਰਬਤੀ ਮਾਂ ਤੁਝਕੋ ਕਹੇ,

ਹੇਮਵਤੀ ਭੀ ਤੁਝਕੋ ਪੁਕਾਰੇਂ ਮਾਂ!

ਕਰੇਂ ਗੁਨਗਾਨ ਜਗਜਨਨੀ ਕੇ ਰੂਪ,

ਸੁਬਹ-ਸ਼ਾਮ ਰਾਹ ਨਿਹਾਰੇਂ ਮਾਂ!!

ਤੇਰੀ ਮਮਤਾ ਕੀ ਛਾਂਵ ਤਲੇ,

ਸ਼ੀਤਲਤਾ ਕੀ ਰਹਿਨੁਮਾਈ ਹੈ!

ਘਰ-ਘਰ ਮੇਂ ਪਾਵਨ... ਧੂਮ ਮਚਾਈ ਹੈ!!

ਤੂ ਪ੍ਰਚਿੰਡਕਾ, ਸੁਪਥਾ, ਕਾਮਾਕਸ਼ੀ,

ਮੁਕੁਟੇਸ਼ਵਰੀ, ਕ੍ਰਿਪਾਲਿਨੀ, ਦੁਰਗਾ ਮਈਆ!

ਕਰੇ ਪੂਜਾ-ਅਰਚਨਾ ਤਨ-ਮਨ-ਧਨ ਸੇ,

ਲਗਾਏ ਭਵਸਾਗਰ ਪਾਰ ਨਈਯਾ!!

ਕਵੀ ‘ਝਿਲਮਿਲ’ ਅੰਬਾਲਵੀ ਧਿਆਏਂ ਤੁਝ ਕੋ,

ਸੁਬਹ-ਸ਼ਾਮ ਜੋਤ ਜਲਾਏਂ!

ਕਰੇ ਅਾਰਾਧਨਾ ਸੌ-ਸੌ ਸ਼ੀਸ਼ ਝੁਕਾ,

ਦਿਲੋਂ ਸੇ ਨਫਰਤ ਦੂਰ ਭਗਾਏ!!

ਮਾਂਗੇ ਸੱਚੇ ਦਿਲ ਸੇ ਜੋ ਦਰ ਸੇ,

ਪ੍ਰੀਤ ਮਾਂ ਨੇ ਸਦਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ!!

ਘਰ-ਘਰ ਮੇਂ ਪਾਵਨ... ਧੂਮ ਮਚਾਈ ਹੈ!!

-ਅਸ਼ੋਕ ਅਰੋੜਾ ‘ਝਿਲਮਿਲ’

ਬਸੰਤੀ ਨਰਾਤੇ, ਦੁਰਗਾ ਮਹੱਤਵ, ਨਵਦੁਰਗਾ ਪੂਜਨ ਹੈ ਫਲਦਾਈ